Gość
19 listopada 2024 r.
Μετά από καιρό, το μόνο που θα θυμάσαι για πάντα, από ένα κατάλυμα είναι το πως σε έκανε να νιώσεις. Φεύγοντας από εδώ, παίρνουμε στις αποσκευές μας τις καλύτερες αναμνήσεις. Με το που φθάσαμε μας υποδέχτηκαν 4 πανέμορφα σκυλάκια και αμέσως μετά ο Σπύρος, ένας από τους πιο ευγενικούς και εξυπηρετικούς οικοδεσπότες που έχουμε συναντήσει. Μεταφερθήκαμε σε ένα πεντακάθαρο, ξύλινο σπιτάκι που μύριζε διακριτικά πεύκο και η θέα από τα παράθυρα και τη βεράντα μας έκλεψε αμέσως την καρδιά. Και το σαλέ και η τοποθεσία έμοιαζαν σαν αλπικό τοπίο, αλλά εμείς δεβ βρισκόμασταν στις Άλπεις, αλλά στην Ελλάδα και στην πανέμορφη ορεινή Ναυπακτία! Απέναντι, το χωριό της Άνω χώρας, κρεμόταν από τα καταπράσινα βουνά, ακριβώς μπροστά μας, ενώ μικρά ημιδιαφανή σύννεφα παρεμβάλλονταν στα πεύκα και στα παραδοσιακά σπιτάκια. Τα έλατα και οι καστανιές βρίσκονταν παρατεταγμένα, με γεωμετρική ακρίβεια, σε κάθετη διάταξη, ενώ κατά τόπους, το πράσινο χρώμα συνοδεύονταν αρμονικά από το χρυσό και το κεραμιδί χρώμα των φθινοπωρινών φύλλων, και το γαλανό του ουρανού, σαν ένας ζωγραφικός πίνακας. Η βόλτες μέσα στις καστανιές, τους κέδρους, τα έλατα και τα ρυάκια μας γέμισε ζωή και χαρά, σαν μικρά παιδιά που εξερευνούν για πρώτη φορά τον κόσμο. Δίπλα μας, πάντα οι τετράποδοι φίλοι μας, ο Ρεξ, η Κανελίτσα και η Λίζα που ανήκουν στο καταλύμα. Το βραδάκι για βραδυνό στο εστιατόριο του Ξένιος. Απλό και νόστιμο ελληνικό φαγητό και καλό κρασί. Μας άρεσε η χορτόπιτα, το αγριογούρουνο στιφάδο, τα κανελόνια και τα κεφτεδάκια. Μα πάνω απ' όλα μας άρεσε η απλότητα της ελληνικής φιλοξενίας και το γνήσιο χαμόγελο και η ζεστασιά των ανθρώπων του Xenios Challets. Σπύρο, Μοσχούλα και Ανδρέα σας ευχαριστούμε! Συνεχίστε έτσι, με αγάπη για αυτό που κάνετε. Εις το επανιδείν. Κατερίνα και Μάριος από Κεφαλονιά και Χίο.
Przetłumacz